Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Emocje


Wylewam atrament na papier
Studząc emocje
Wzburzenie nie mija
Nad upadłością
Świata

Niech kto mi pióro potrzyma
Kiedy w dół lecę
Boję się zderzyć
Z rzeczywistością
Na białej kartce
Zimno
Boleśnie

W parku mogiła




/I.Ok./

autor

Czatinka

Dodano: 2012-02-05 00:18:38
Ten wiersz przeczytano 2252 razy
Oddanych głosów: 37
Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Śmierć
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (33)

Gaudia Gaudia

Przejmujący i smutny wiersz.

ILL ILL

wiersz zostawia po sobie uczucie smutku i bezradności
,poruszył mnie swoja treścią

AAnanke AAnanke

Jak diametralnie zmieniły się emocje i jak jeszcze
zmieniać się będą?! och, jak bardzo potrzebujemy
oczyszczenia... może własnie wiersz jest własciwszą
forma wypowiedzi niż to całe widowisko medialne wokół
tragedii. Tłumowi nigdy do końca nie dowierzam, jest
zbyt anonimowy, bohaterski i b.cnotliwy, tylko skąd
biora się takie zachowania, zawsze u innych,
anonimowych "onych", a nigdy na naszym podwórku.

Ginsana Ginsana

Czatinko Twoje słowa az bola, jak boli to co sie
wydarzyło...

(OLA) (OLA)

Twój wiersz to impresja chwili, która zawsze
inspirowała i inspiruje ludzi w tym temacie, czyli
śmierć...Pozdrawiam serdecznie:)

skorusa skorusa

...takie zderzenia z rzeczywistością są bardzo
bolesne...ale wszystko mija tylko wymaga czasu...

Sotek Sotek

Ciekawe rozważania. W subtelny sposób poruszasz smutny
temat. Pozdrawiam:)

Tessa50 Tessa50

Poruszasz, wzruszasz i skłaniasz do tego, by na chwilę
zatrzymać się w biegu... serdecznie pozdrawiam i
dziękuję :)

kazap kazap

zatrzymujesz refleksją - pomimo tak mało słow tak
wiele przekazujesz.

sisy89 sisy89

Piękny, przejmujący wiersz, warto było przeczytać:)
Pozdrawiam serdecznie.

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Nadal wiemy bardzo niewiele i jeszcze możemy się
bardziej zdziwić niż tą nagłą woltą prawdziwego biegu
wydarzeń. Niemniej żal bezmyślnie zgaszonego życia.
Chociaż postawa ludzi, którzy wyznaczyli nagrodę za
znalezienie, pomagali szukać jest budująca. Ludzie są
dobrzy. To jedyne światełko w tym mroku. Setki zniczy,
maskotek, przytulanek pod tamta ruiną robi
wstrząsające wrażenie. A w sumie masz rację, Czatinko.
Brak słów. Pozdrawiam

DoroteK DoroteK

bardzo poruszający wiersz, Czatinko

Henio Henio

Witaj - tych to jednak nie brakuje - co sie ostatnio
dzieje na tym Bozym swiecie, czyzby przestano juz
myslec. Pozdrawiam

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »