Filiżanka jesieni

Filiżankę wrażeń jesiennych mi zaparz,
z poletnich umizgów, co się trenem przędą,
ze strzępków błękitów, z mgielnych firan białych,
z liryzmem uroczym, brzmiącym słodkim scherzo.
--
Płomykami wrzosu rozgrzej moje dłonie,
pozwól, by na strunach wiatr mi zagrał sambę.
Jeszcze nie jest pora, by żalem się okryć,
nostalgię i smutek, choć na chwilę, zamknę.
--
Miodny wrzesień pachnie, barwną treścią nucąc,
wciąż szepcze, szeleści, a nawet wiem, o czym.
Choć pozornie tętni, ogłasza tęsknotą,
że przyroda kona, jakby bezczas wkroczył.

autor

ElaK

Napisany: 2022-09-15 Dodano: 2022-09-15 08:43:56

Ten wiersz przeczytano 1389 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie