Finito

Na co komu dziś wczorajsza miłość

Stoję oparta ramieniem o okno
Moje ramiona ciasno opina czarna koszula
W końcu były moje urodziny.
Wpatruję się w zachód słońca
Taki czerwony, taki krwawy
Tak bardzo pochłaniający.
A w oczach tylko smutek
I tysiąc szklących się łez.
Nie pamiętałeś.
Nie dostrzegłeś mnie
Mimo iż krzyczałam wróć
Mimo że błagałam.
Skoro nie możesz pamiętać, że jestem
To pamiętaj chociaż, że byłam
Jaka byłam, i jak Cię kochałam.
A szkarłat słońca odbija się milionem kryształów
We łzie spływającej po policzku.
I finita la commedia...

autor

Diabeł Stróż

Dodano: 2008-05-22 22:47:21

Ten wiersz przeczytano 664 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie