Firanka

Dzieli nas tylko firanka -
parę milimetrów płótna
i szyba zimna jak lód.
Chciałoby się spytać:
Kogo to powstrzyma?
Lecz ta bariera
to dla nas więcej, niż mur.

Przykleiłem oczy do firanek,
przykleiłem do okna...
w nadziei, że kiedyś zrobię coś więcej,
niż tylko zobaczę,
a dotknę, pokocham
cię od stóp do głów.

Kiedy razi mnie słońce
modlę się jak do Boga,
byś dziś zwrócił na mnie uwagę
i spojrzał w górę, do okna,
gdy ja będę patrzył w dół.

Być może zdobędę się na odwagę,
i przejdę przez szybę jak duch,
krzycząc radośnie
"Kochany! Piękny mamy poranek.
Jeśli chcesz, będę twój".

Lecz to tylko złudne nadzieje -
za daleko jesteśmy, by do siebie pójść.
Dzieli nas tylko firanka -
parę milimetrów płótna
i szyba zimna jak lód.

autor

tylkoniejakub

Napisany: 2018-08-20 Dodano: 2018-08-20 09:13:04

Ten wiersz przeczytano 912 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie