Formalina
Nie proś mnie o to
Bo miłości się nie daje
Kogo nie stać na nią
Ten jej nie dostaje
Zmian mi nie obiecuj
Nie żądaj ufności
Nie ma jej dla Ciebie
Praw sobie nie rościj
Ciągle żyjesz w formie
Formą są uczucia
Myśli, czyny, życie
Te Twoje przeczucia
Nie wiesz co to miłość
Skoro w sztywne ramy
Chcesz ją przyozdobić
Swoimi swatami
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.