fotografie w mojej głowie
"Could have had it all, Rolling in the deep, You had my heart inside your hand, But you played it with a beating"
Pstryk!
Ledwie zarys sylwetki
mocno zasłonięty przez tańczącą parę
ale wiem że
to Twój cień
zamrożony w kadrze
w charakterystycznym dla Ciebie
miejscu na sali
wsparty o framugę drzwi
smakujesz kobiety
na odległość
bezpieczną dla serca
Pstryk!
Tylko Ty tańczysz tango
w sportowych sandałach
żaden inny mężczyzna
nie ma w sobie
tyle ignorancji
dla niepisanej etykiety
kocham i nienawidzę
tę nonszalancką arogancję
Pstryk!
Dobrze poznane palce
ściśle obejmujące kobiece plecy
czułe zapatrzenie
przyjemne zapomnienie w tańcu
bliskość Twojego ciała
poza moim zasięgiem
230 km nie dzieli nas
bardziej niż warszawskie milczenie
Pstryk!
W cyfrowej pamięci
moich pragnień
pozostaniesz wieczny
Komentarze (8)
Cel nieosiagniety
Pstryk!...i jest dobry wiersz :) Jakie to proste ;)))
cyfrowy kalejdoskop....przeczytałem z przyjemnoscia.
Pstryk i jest ciekawy fajny wiersz. Pozdrawiam:)
"W cyfrowej pamięci
moich pragnień
pozostaniesz wieczny" - dobre :)
Mim zdaniem powtarzające się "pstryk" - nie
upiększa.
Pomyśl jak to zastąpić. Ale zdjęcia - nieraz jak
dobra książka, wypełniają czas. Jest klimat.
"smakujesz kobiety
na odległość
bezpieczną dla serca" fantastyczne metafory, i te
zdjęcia pstrykane przez pamięć, skąd ja to znam...
Ignorancja dla etykiety? Już gościa lubię:) Wiersz nie
razi banałem. Pozdrawiam