gdy próg domu przekraczam
gdy próg domu przekraczam
dziwna cisza nieobecności
przenika ciało do kości
kogoś brakuje
pamięta jakby dom
że w jego wnętrzu
kiedyś był on
dziś mogiła
tak niechciana przypomina
że o wiele szczęśliwsza
o jego uśmiech
była kiedyś rodzina
autor
Fenix-G
Dodano: 2023-07-20 21:06:03
Ten wiersz przeczytano 649 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Przekracza się i nie wraca się.
Tak już jest. I należy jak najszybciej zaakceptować
swój stan i dostosować się do okoliczności, albo
dostosować okoliczności do swego życzenia - planów
życiowych.
Wiesz skłania czytelnika do refleksji nad kwestią
przemijania.
Pozdrawiam.
Marek
Wzruszająco. niestety- ja też to przeżywam.
I niestety żal i tęsknota pozostaną z nami do
końca...mój ostatni wiersz jest w podobnym klimacie,
zapraszam do mojego Oceanu smutku...Pozdrawiam :)
Wzruszające wersy...
Poetycko wyrażona pustka... która nastaje po śmierci
bliskiej osoby.
Piękny wiersz!
Serdeczności przesyłam
Bardzo smutny i wzruszający wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Wzruszające wersy...
Śmierć bliskiej osoby zmienia wszystko...