Gdy tracimy rozum

Wzajemnie:)

dziękuję Amarok za Twoją obecność przy wierszu/miłego
popołudnia Ci życzę*

Tak czy inaczej zmusiłaś Karenko do refleksji.
Pozdrawiam.

Dziękuję wszystkim za miłe gościny i pozostawione
refleksje oraz uwagi:)pozdrawiam najcieplej

P.S Weno zlikwidowałam (my)chodziło mi raczej o świat
obecny w którym żyjemy,ale oczywiście bez
utożsamianiem się z wątkiem tracenia rozumu,chociaż
wielu choć raz na pewno się zdarza go utracić,bo z
reguły człowiek jest istotą też nie zawsze silną
czasami i słabą:)

Podoba mi się pomysł na wiersz ale stawiam pytanie
karenko: - My to znaczy kto? Każdy człowiek jest inny
a wręcz oryginalny i postępuje tak jak uważa i co mu
rozum podpowiada. Najczęściej tracą rozum ci, którzy
obawiają się utraty kontroli nad sobą. Nie mówmy za
innych a skupmy się na sobie, starajmy się dawać dobry
przykład innym a szczególnie dzieciom i młodzieży.
Serdecznie pozdrawiam :)

Z przyjemnością i pełną akceptacją czytałam ten mądry
w odbiorze wiersz. Udanego dnia wypełnionego
życzliwością:)

Tak, świat taki piękny, wystarczy popatrzeć, dotknąć,
zachłysnąć się, a czas ucieka, podoba mi się bardzo
mądry przekaz, pozdrawiam ciepło, śląc serdeczności.

Zgadzam się w całej rozciągłości z przekazem Twojego
mądrego, pięknego wiersza.

Pozdrawiam serdecznie :-)

zapatrzeni w siebie
nie widzimy błękitu- celnie.

Uśpiona czujność nikomu nie wyjdzie na dobre...
pozdrawiam cieplutko karenko :)