Gdy zawołał do Anioła...

Gdy słońce już zaszło i mrok świat pochłonął
On leżał pośród gwiazd wołając o pomoc
W nadziei, że usłyszy tą rozpacz Anioł w niebie
Cichuteńko szlochając nie chciał spłoszyć Ciebie

Wtulony w swój niepokój, co paraliżował
Okryty w samotności szatą zniewolony
Uciekał wciąż myślami do marzeń przytomności
Przemierzał w smutku świat swój zagubiony

Zamknął powoli powieki płaczem przemęczone
Łzy strumieniami czas swój naznaczały
Anioł z góry wciąż się mu przyglądał
Gwiazdy ku Niemu swą drogę usłały

I wzniósł się nad ciemnością za rękę prowadzony
Ukazałeś mu jego życie, którym tak jest przemęczony
Nauczyłeś sercem kochać czule każdą jego chwile
I już u Jego boku przez życie kroczyłeś szczęśliwie.

autor

Lia...

Napisany: 2007-12-19 Dodano: 2007-12-19 19:50:12

Ten wiersz przeczytano 567 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie