Gdyby Cię nie było

A gdyby Cię nie było,
świat smutny i ciężki
jak gradowa chmura
z posępnym obliczem,

jak but betonowy,
jak w niebyt rzucony- głos,
ciągnąłby mnie na dno-
gdzie los przesądzony.

Hades to czy Olimp?
Złudzenie optyczne!
A Ty mówisz, że oczy
i piegi mam śliczne...

Czy ciosem powalona
mogłabym twać nadal?
Grać rankiem ze świerszczami?
Mgłę tkać krosen rzędem?

I gdy płytkie uczucia
w słowa zamienione,
nazwane miłością-przez niego,
dla mnie sa nadzieją,

bo mi diabli nadali
tę naiwność,
tę cholerną tępotę-
którą zwiesz mądrością..

I oblicze me smutne.
Ręce lekko drżace...
Ty mi słowa przynosisz
jak światło w tunelu..
- Mój Wojtusiu
- Mój przyjacielu.

autor

Katarzyna Dębska

Napisany: 2002-02-23 Dodano: 2007-05-26 09:26:54

Ten wiersz przeczytano 628 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Sylabiczny Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie