Gdybyś był człowiekiem
Gdybyś był człowiekiem,
kochał życie i ludzi.
Nie stawiał pomników, świątyń,
za wielkie miliony.
Budowałbyś szpitale
i rodzinne domy.
By miejsca starczyło dla każdego,
niechcianego, bezdomnego.
Gdybyś był człowiekiem,
Boga w sercu nosił,
nie byłoby bitych,okaleczonych,
gwałconych dzieci i kobiet.
Wyrzuconych na bruk starych,
schorowanych, nieszczęśliwych ludzi,
zakatowanych zwierząt.
Gdybyś był człowiekiem i kochał życie.
Wiedziałbyś że matka, dla ratowania swego
dziecka, własne życie oddać gotowa.A ty
niemoralne propozycje składasz,
by chciała chore i kalekie "produkować"
Zanim wyjdziesz na ulicę, z kartką
na piersi "życie dla embriona"
wejdź do hospicjum, ile jest warte
życie,
sam się przekonaj.
Mówisz że to nie dla ciebie.
Tam odór śmierci.
Powiedziane mało.Cóż, tak bywa,
że śmierć rozkłada, czasem
jeszcze żywe ciało.
Są takie nieszczęścia ludzkie,
nad którymi i diabeł zapłacze,
a piekło wzruszy.
Lecz nie ty człowieku,
bo ty nie masz duszy.
Weź jako przestrogę moje słowa.
Nie wiesz co jeszcze dla ciebie
Pan Bóg przygotował.
A kiedyś byłeś człowiekiem.
Kromkę chleba dzieliłeś z głodnym...
Pytasz skąd wiem?
Jestem
cieniem,
dawno
zagubionym
twoim
sumieniem.
Komentarze (85)
Mocny, prawdziwy. Pozdrawiam.
piękny, wymowny, mądry wiersz - a wydawałoby się, że
człowiekiem być to takie proste...
Sumienie kołacze, uderza do głowy,
jest bardzo nachalne jak Świadek Jehowy!
Pozdrawiam.
Czlowieczenstwo nie zawsze idzie w parze z
czlowiekiem. Serdecznosci.
dobry wiersz i dobre przesłanie.Pozdrawiam serdecznie
Bije brawa i bic nie przestane póki nie uslyszy kazdy
te cudne przeslanie.
wszystko co czyni, sumienie obciąża
Pozdrawiam serdecznie
Temu człowiekowi brakuje duszy i rozsądku...
pozdrawiam milutko:)
a mówią? człowiek brzmi dumnie
pozdrawiam:)
Czasem ma cichy głos, ale słychać go.