Gdzie jestem...

Wiersz, jakbyś samą duszą była, lub samym ciałem.
Bardzo udany klimat.
Pozdrawiam serdecznie:)

Bujać w obłokach to tylko przyjemność .

bardzo obrazowo, ciepło i ze smutkiem, podoba mi się

Piękny wiersz,chciałoby się powiedzieć: "nie wierz
swym oczom...jeżeli kochasz, sercem patrz..."

Dłonie, dłonie są piękne gdy o nie dbasz.

tylko dusza tam na obłoku-jakże ujmujące..

Jesteś dokładnie tam, gdzie być powinnaś!! pięknie
piszesz, to najważniejsze!! a że bujasz w obłokach? no
cóż ja również bujam i dosłownie i w przenośni+++++

Pozdrawiam Danusiu :))

Niebieska! jesteś tam, gdzie twoje wiersze, bo w
wierszach zostawiasz duszę.

Wiem,że kazdego dnia jesteś w innym światach , wiem i
to, że trudno za tobą latać.Dziś widzisz drzewa które
się chylą jakby sługa przed panem, ty obok widzisz to
,ale patrzysz w innym kierunku
Szukasz lustra , a lustrem dla ciebie jestem ja -
szukasz półcieni, a ja je mam w oczach.
Masz wysmuklę dłonie o wysublimowanych palcach,
krzywdzisz je , nazywając brzydkimi,a przecież co dnia
z nimi tańczysz walca
Ciekawski wiersz - wszystkie twoje maja jedno co je
wyróżnia, nie są sztampowe, maja w sobie charakterek,
co w głowie to po słowie
Pozdrawiam z kwiatkiem w dłoni,z daleka widzisz ze
pelargonii, nie to inny kwiat, kwiat który tylko mam
dla ciebie, przytul go a powie swoje imię,
Bolesław

gdzie jestem?
na pewno gdzieś posród chmur
ze Swoimi marzeniami i wspomnieniami
pozdrawiam:)

By się nie zgubić, trzeba się lubić! Pozdrawiam!