Gdziekolwiek spojrzę

stare bibeloty poutykane w szufladzie
nikomu nie potrzebne dla mnie najważniejsze
gdy biorę do ręki turkusowy klejnocik
to jestem z tobą w dalekiej podróży
tam nasza miłość rozkwitła jak wiśnia

z czułością biorę w dłoń maleńkie pudełko
w nim ukrywam wszystkie wspomnienia
marzenia najskrytsze także te spełnione
chociaż kurz przykrywa i pajączek
sieć srebrną już rozpościera

każdego dnia widzę coraz więcej
tego zapomnieć się nie da
z nich składała się nasza orkiestra
tak ładnie zwana życiem

autor

pasikonik2

Dodano: 2011-07-04 13:51:35

Ten wiersz przeczytano 517 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie