Gdzieś głęboko... to ciągle żyje

Tyka zegar... tyk... tyk... tyk...
Ciągle żyje... ale jakbym znikł
Próbuje znaleźć w sobie przyczynę
Dlaczego głębia kocha „tą” dziewczynę?...

Wśród starych ścieżek zielonych
Przechadzam się każdego dnia
Nie powstrzymam łez... jakże słonych
Gdy widzę nas obok starego pnia...

To przychodzi i odchodzi
Gdy szukam gwiazdki z nieba
Kto życie mi osłodzi?
Naprawdę niewiele mi potrzeba...

autor

Mefo

Dodano: 2006-06-21 18:19:19

Ten wiersz przeczytano 467 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie