Gdzieś musisz mieć swoje miejsce
Każdego dnia zakwitam
Patrzę w lustro
pachnący, wiosenna gałązka jabłoni
Brak mi obok przyjaźni
by stać się owocem
Czując rosę pod stopami
odrywam się od ziemi
i lecę myślami ku przestrzeni
gdzie przyjaźń się rodzi
W mojej duszy ona się odbija
jak w zwierciadle
Ta przyjaźń upragnionej
szukającej upadłe
Pragnę paru chwil miłych rozmów
Te które były ?powklejałem do albumu
pamięci
pozamykałem w szkatułach
Zostaną tam jak barwne motyle
czekające na wiosnę
Bo dziś właśnie udało mi się
Otworzyć zacięty zamek
w furtce do ogrodu marzeń
.
Kluczem było hasło przyjaźń
Przywołałem ją z myślą o Tobie
Ty jesteś przyjaźnią
ku mojej ozdobie
Autor:knipser
Komentarze (6)
Witaj Bolku, lubisz miłość, piękno, przyjaciół.
Masz wielkie i otwarte serce. A wiersz bardzo ładny, w
Twoim stylu. Pozdrawiam serdecznie.
furtka do ogrodu marzeń...bardzo ładne, pozdrawiam
:-) jak zawsze u Ciebie bardzo pięknie i romantycznie
:-)
Witaj..przyjażń to inna forma miłości,siaba ma rację
szczęście być Twoim przyjacielem wiersz bardzo mi się
podoba.pozdrawiam słonecznym uśmiechem++++
Wielkie szczescie byc Twoim przyjacielem slonzoku.
Cudowny wiersz.+++
O prawdziwa przyjazn jest bardzo trudno,ona nie
konczy sie nigdy,nic nie jest w stanie jej zachwiac-
zadne klotnie czy watpliwosci.
W przyjazni najwazniejsze sa szczerosc i zaufanie.
Nawet odleglosc nie moze byc przyczyna do jej
zerwania.
Dobry, refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam z daleka.