Gędźby piastowskie

Byli parą gejów niebanalnych. Łączyła ich platoniczna miłość, a dzieliło - wszystko inne.

Rzekłeś: "Mów mi po imieniu
Masz, Stasiulku, piękny głos
Rozsiewasz światło"
Matka moja powtarzała: "Uszy więdną niby kłos"
Przerwać niełatwo
Tłum daruje intrygantom i złodziejom każdy zgryz
Mordercom nawet
Lecz motyle dwa nad łąką, ja - modraszek, pawik - ty
Mienią się w trawę
Że podaruje nam ojczyzna jeden dzień
Słyszy pień
Barwna sień
Gdy kukułka w sennym lesie nam kukała
Gdy pod jarym dębem cicha wiosna drżała
Wszystkie drzewa, wszystkie kwiaty wciąż śpiewały
Na korzeniach jak na dzwonkach ślicznie grały
Czy wybaczy naród ósmy maja ten?
Wąsów las
Chabrowy sen

autor

Kropla1220

Napisany: 2024-01-07 Dodano: 2024-01-07 17:20:12

Ten wiersz przeczytano 314 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie