Miłość i co dalej?

Miłość to ogród,który trzeba nawozić, ciekawie to
ująłeś, pozdrawiam

Małe chwile, jak zapałki, ciekawe porównanie i wiersz.
Miłość jest wymagająca.

Już ja dopilnuję, żeby do tego ogrodu nie przedostał
się żaden intruz, rozbawiłeś BordoBlues :}
Mariat, Zosiak, Kazimierzu, Poziomko i Tesso -
dziękuję za opinię i pozdrawiam :}

Kamilu - mądrze Ci "zaświtało", Twoje przemyślenia o
świcie są bardzo dojrzałe. To gotowa recepta :)

Patrzenie na siebie jest chwilowe, zdradzieckie i
ślepe tak naprawdę, tylko patrzenie w tym samym
kierunku przeprowadzi ludzi razem, bezpiecznie przez
życiowe drogi.
To właśnie miłość...pozdrawiam :)

Też tak uważam. O miłość trzeba dbać, by żar uczuć nie
zgasł. Ślę moc serdeczności i uścisków:)

Też czasem tak myślę o świcie :)

Wiersze przychodzą znienacka, jak wena, ciężko coś
zaplanować, ale miło mi słyszeć Damianie, że czekasz
na kolejny, pozdrawiam także :}
Dziękuję Elizo, że zajrzałaś do moich wywodów, miło mi
:}

I masz rację, bo trzeba miłość pielęgnować niczym
kwiat, inaczej gaśnie, wypala się...pozdrawiam
bukiecikiem konwalii :)

Pozdrawiam ogrodnika-dbaj o ten ogród :>

Prawda szczera. Tak, miłość, aby trwała wiecznie
trzeba nieustannie pielęgnować, z podobaniem dla
ważnego, potrzebnego przesłania, pozdrawiam
serdecznie.

To prawda. Miłość trzeba pielęgnować.
Ładny wiersz.
Pozdrawiam :)

Wiele życiowych prawd zawarte w tych strofkach.

Podoba mi się Twoje spojrzenie na miłość. Dodam
jeszcze, że trzeba bacznie uważać, żeby do Twojego
ogrodu nie dostał się inny ogrodnik.
Pozdrawiam :):)

Twój wiersz jest pełen głębokich emocji i refleksji na
temat miłości. Podoba mi się, jak porównujesz miłość
do ogrodu, który wymaga ciągłej troski i pielęgnacji.
Twoje słowa przypominają, że miłość to nie tylko
piękne chwile, ale także trudności, które musimy
pokonać razem. Dziękuję za podzielenie się tym. Czekam
na więcej Twoich wierszy!

Zadbana Miłość kwitnie i cieszy urodą.

Pozdrawiam pięknie ;-)