Gęsinie mówimy nie

Teoretycznie była zwykłą gęsią,
ale jak żadna gęgała - Ę i Ą,
przez co, wątpliwość powstała wśród ptactwa,
czy gęś jest gęsią... alboż to dziwactwo?

Gęś przysadzista wysoko nosiła
na szarej szyi głowę i gęsiła
nieco w zagrodzie, dziób swój zadzierając,
ku celom wyższym, resztę za nic mając.

Kto w drogę wchodził, zrazu już żałował,
bo zwykle gęsi szczypią odruchowo,
a ta szczególnie, prychając wokoło
nieznośna była, daję ja wam słowo.

Któregoś razu przybył gąsior stary
i obserwował maniery cwaniary,
żeby oszczędzić kłótni i awantur
zorganizował dość ciekawy fanklub.

Wstęp mieli tylko miłośnicy zgody,
zapanowała na serdeczność moda.
Jak się czuła gęś z gęganiem: Ą i Ę?
Coraz gorzej – myślę, że po prostu – źle.

autor

marcepani

Napisany: 2019-11-26 Dodano: 2019-11-26 17:26:14

Ten wiersz przeczytano 2158 razy

Oddanych głosów: 34

Rodzaj Bajka Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie