Gołąb
Wszystkim, którym brak ukojenia
Deszcz za oknem pada
Ja przy biurku siadam
I wiersze sobie piszę.
I nagle słyszę
Trzepot skrzydeł gołębich.
W serca mego głębi
Spokój czuję i nadzieję,
Że wreszcie ciepły wiatr zawieje.
Złe czasy jak chmury czarne odpłyną,
A nieszczęść burze mnie ominą.
Uśmiecham się do mojego pocieszyciela,
Który lśni piór swoich bielą,
Do spokojnego gołębia na oknie.
On jest szczęśliwy, choć moknie.
autor
Madzia11
Dodano: 2007-08-09 12:57:05
Ten wiersz przeczytano 549 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Widzę, że masz ogromną łatwość rymowania. Troszeczkę
poezji dodaj- i będzie pięknie!
Bardzo ładny wiersz dający do myślenia