W górę od serca

Gdzieś w środku każdego serca znajduje się droga
przez gwiazdy na szczyt od zła i niedoskonałości
prowadzi ona od szarej codzienności do Boga
tam szczeble są na drabinie do wiecznej miłości

i choć często zło dzień piękny smutkiem przykrywa
i choć tak mi niekiedy daleko na szczyt do Niego
walczą wciąż dwie tam gdzie występek cel zakrywa
warto zawsze iść do przodu by odkryć coś nowego

świętym się nie stanę lecz nie o to w życiu chodzi
z nienawiści też nie umrę bo jej jak ognia unikam
może watro się zastanowić gdy słońce zachodzi
czemu dziś tyle zła w dniu każdym napotykam

sam dla siebie czasem wrogiem się własnym staje
czas powoli się skrapla ciężko na ziemię upada
kiedy świat co nas otacza do myślenia wciąż daje
to co ważne gdzieś znika i w otchłani przepada

może na tej drabiny szczeblach po środku stoję
lecz na drodze do doskonałości ważne jest dążenie
istotne jest to że od nowa iść w górę się nie boję
więc będę się wspinał a reszta zostaje milczeniem

autor

jaro 37

Napisany: 2014-10-04 Dodano: 2014-10-04 14:19:26

Ten wiersz przeczytano 1205 razy

Oddanych głosów: 39

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie