Grubą zasłonę - zrywamy!

Niezwykła żywotność młodego człowieka
Wydaje się być niczym rwąca rzeka!
Bo cóż dodaje energii większej niż własne działanie?
Możemy być dumni, bo teraz zostaje
Nam tylko moc sprawcza i siła
Zanim na cmentarzu pojawi się mogiła.

Szkoda tylko, że młody człowiek może żyjąc umierać.
Ciężko bywa po prostu się pozbierać,
Kiedy bliska osoba hamuje aktywności
Sama działając z werwą dodaje samotności,
Niszcząc godność ludzkiej osobie przyrodzoną
Przyćmiewa słońce życia grubą zasłoną.

Nie możesz jednak, istoto samotna
Pozwolić na zakrycie własnej drogi okna,
Bo słońce musi Cię witać w dzień i w nocy!
Zrywaj więc zasłonę mocno ? ile starczy mocy!

Piękno własnego świata przecież sam kreujesz,
Zrywaj więc, zrywaj! Nie pożałujesz!

autor

buczi

Napisany: 2011-12-06 Dodano: 2011-12-06 13:37:43

Ten wiersz przeczytano 422 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie