Grześ i pająk

pierwsza z cyklu moich bajek terapeutycznych (o dzieciach, co pokonały lęki)

Tam za rzeką leży wieś.
We wsi mieszkał kiedyś Grześ,
który (choć się każdy śmiał)
strasznie się pająków bał.
"Był w podłodze mały otwór.
Nagle...wyszedł stamtąd potwór!
Był kosmaty, szary, brzydki,
dotknął w biegu mojej łydki!
długie i włochate nogi...
Co za koszmar! Boże drogi!".
Dnia pewnego dla ochłody
jadł nasz Grzesio pyszne lody.
Wtem przez okno wpada osa
i mu brzęczy koło nosa.
Chłopiec krzyknął z przerażeniem:
"Ja mam na jad uczulenie!
Znów w szpitalu wyląduję!
Rety! Niech mnie ktoś ratuje!"
Wrzeszczy Grzesiek wniebogłosy.
Nagle...Co to? Nie ma osy?
Gdy już niemal go dorwała,
w pajęczynę się wplątała.
Myśli Grześ "Pająku, dzięki!
Już minęły moje lęki.
Chociaż ci urody brak,
jesteś pożyteczny tak."

Kalina Beluch

autor

kalina

Dodano: 2009-01-31 18:49:11

Ten wiersz przeczytano 1846 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie