Homo sovieticus
Pod wypłowiałą zapomnianą dawno flagą
wyświechtane głosi skreślone poglądy
i z lewej flanki strzela w mądrości
rządy
dzisiaj już bardziej jakby nie z tamtą
odwagą
Przechwalając się wciąż każdym fałszywym
ruchem
w myślach chętnie chciałby wieżą przy
hetmanie
mata dać wrogom na zmyślonym ekranie
choć już chore nosi ciało z wpółżywym
duchem
Odkurzona rewolucja znów mu się marzy
brudnymi słowami boski świat pokalać
wraca z wypiekami na pooranej twarzy
Do czasu który się coraz bardziej oddala
na starej patelni jeszcze coś wysmaży
póki wszystkiego nie zaleje prawdy fala
Komentarze (8)
ciekawy i udany sonet
wiersz OK, tyle, że z ta falą prawdy raczej nierealne
Maćku , ciekawie napisany sonet :) Z pewnością bardzo
dyskusyjny ...i dobrze, tylko często zamiast takowej
jest niemal walka wręcz. Do dyskusji tez trzeba
dojrzeć. Ja raczej unikam takich tekstów ....czytam
ale staram się nie komentować. Pozdrawiam serdecznie
:)
PS.
Oczywiście szczególne brawa za kunszt kompozycji.
Pozdro.
Witaj,
Maćku - ja wychowana na literaturze, muzyce i
niektórych obyczajach rosyjskich bardzo współczuję
tam urodzonym...
To tak jak wędrując po świecie napotykałam na
okropne opinie o Polakach...
Cierpimy, będąc obciążonymi miejscem urodzenia -
zbyt często.
Ale tekst wart przeczytania i dyskusji - byle bez
fobii.
Serdecznie Ciebie pozdrawiam.
Takich, jak opisałeś już jest niewielu. Natomiast ten
typ myślenia - najpierw zabrać wszystko bogatym, a
potem rozdać nierobom "po równo" stale jest obecny w
polskiej polityce i ma się dobrze.
Bardzo ładny, ciekawy sonet. pozdrawiam Maćku.
myślę, że dziś nawet homo sovieticus przestawił się na
autozachłanność.