Idzie wiosna
Jastrz mnie zainspirował swoją poezja;)
Znowu wiosna przychodzi z oddali
Z szafy trzeba "gwaltownie" wywalić
stare cuiszki i stare marzenia.
Bo coś nowe kuszące nas czeka.
I przed lustrem godzinkę pokręcić
Czy przymierzyć nowiutką sukienkę?
Co raz krótsza na wiośnie spódnica.
Co raz mniejsza uczucia granica.
Wiosna idzie i piękność niesie.
Ja odkładam myśli jesienne.
Porozrzucam zimowe marzenia
I wiosenne otworzą sie ścieżki.
Bo ta wiosna kusząca i miła.
Chce sie marzyć. Wyprostować skrzydła.
Bez mnie wola, piwonia zapachnie
Dusza kwitnie. Idzie wiosna z oddali
https://youtu.be/X0DGNu6L0-8?si=D_LvFIBIDFXIeakZ
Komentarze (7)
Miło) Michał, jak zawsze fajnie
A jak ci powiem, że moje czytelnikie bardzo lubią
twoje tłumaczonka? :)
Idzie wiosna. Włożyły jabłonie
Nowe suknie, całe z kwiatków białych.
Ach, jak pięknie! (Lecz i smutno, bo nie
Wszystkie wokół bałwany stopniały.)
Do zieleniejących drzew i krzewów
twarz sama się uśmiecha. Pani Krystynko, ma pani
racje
Dzięki wszytkim za komenty
Wiosenny klimat wiersza udziela się odbiory :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Wiosna odradza przyrodę i nas, niesie słoneczną pogodę
i pogodę ducha. Do zieleniejących drzew i krzewów
twarz sama się uśmiecha. Czule pozdrawiam i przytulam
Radosnego i udanego dnia:)
wiosna nie tylko na zewnątrz ale i w duszy. Pora
wywietrzyć szafy.
Pozdrawiam z uśmiechem.
Wiersz opisuje nadchodzącą wiosnę jako czas
odświeżenia, porzucania starych marzeń i przyjęcia
nowych wyzwań, symbolizując ten okres jako czas
odradzania się i rozwoju osobistego.
(+)