Ironia losu

hmm-boli...bo to się nie tym narządem robi...

Tak to bywa z tą poezją:

Była miłość i po krzyku,
była tylko w limeryku:)

Areczku, fajny ten Twój
kochliwy wodzirej, chociaż taki sercowy:)
Pozdrawiam słonecznie:):):)

czasem i takiego bawidamka może trafić amorek)))

Prawdziwe życie i prawdziwa ironia.:)

Jak mówi przysłowie:
"Nosił wilk razy kilka,
ponieśli i wilka":)))

Pięknie pozdrowionka...

oj to pozna smak niewoli,że go głowa i serce
rozboli:)pozdrawiam:)

oj, Chacharku, pewnie nie zauważył tej wzajemności,
buziołki słodkie jak fiołki

chciał każdą zniewolić to ma serce w niewoli bez
wzajemności
pozdrawiam niedzielnie Arkadiuszu

Zgrabny limeryk, w klimacie raczej dramatycznym niż
ironicznym. Miłej niedzieli.

Smutno, że bez wzajemności, ale tak to czasem bywa.On
kocha, ona nie. Pozdrawiam.