Iść śpieszyliśmy

Tym, którym brakuje mocy w przezwyciężeniu sprzeczności poglądów, na życie rozwiązywanie problemów...

W przyszłość świetlistą iść śpieszyliśmy,
Zabierając sny co spłoszyliśmy
Rannym wstawaniem. Sny nieprzespane,
Pełne miłości, niewyczerpane.

Iść śpieszyliśmy w przyszłość zamgloną,
Wierni nawzajem, drogą szaloną.
Przez sporów głębię, sprzeczności prądy,
Ufni w swą miłość, różne poglądy.

Iść śpieszyliśmy w ręku trzymając
Rękę kochaną, razem splatając
miłości wzloty, budując przyszłość.
Dziś wspominamy – ciekawą przeszłość.

K. Puchała

autor

stary

Napisany: 2006-10-09 Dodano: 2006-10-15 08:41:08

Ten wiersz przeczytano 506 razy

Oddanych głosów: 36

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie