Iskierka

Koleje losu rujnują mój żywot ..
I ból ciągły przygniata mą duszę.
Kto zdejmie ten ciężar?
Kto mnie uratuje i z barków mych...
Ściągnie ten krwawiący krzyż?

Nikt z pomocą się nie kwapi.
I przyjaciel zawodzi ...
Czy był nim na pewno?..
Ale ja sam jeden ratunek widzę.
Po prostu odnajdę mojej duszy część..
Zatopioną w nadziei istnienia.
W oczach tej jedynej..

Ale czy to możliwe jest?

Nadzieja na miłość w mym sercu...
Już tylko się tli!

autor

Soczi22

Dodano: 2007-03-15 19:53:57

Ten wiersz przeczytano 610 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie