iskra

Tu Januszku nie mogę się zgodzić, ponieważ moje mysli
biegły nastepująco:
My, teraz mamy o wiele wiecej materialnych rzeczy.
Młodzież często jest nastawiona bardzo roszczeniowo,
drapieżnie(stąd te paznokcie). Wszystko jak
najszybciej Mieć. Nie potrafi czesto się cieszyć
zyciem, mimo dostępu do nowych technologii, do
nieskrępowanej możliwości poruszania się po świecie.
Oczywiście nie uogólniam. Znam cudownych młodych
ludzi, zwłaszcza wśród poetów:)
Myslę, że Ona by zrozumiała, co chcę powiedzieć:)

Dziękuję Aneczko. Myślę jeszcze nad nim, ale czasem
warto wstawic wersję roboczą. Nie miałam zamiaru pisać
na ten temat. Przegladając fotografie z powstania,
trafiłam na zdjecie tej dziewczynki. Wzruszyło mnie.
Jest śliczna:) A opublikowanie tego wiersza innego
dnia... no, nie bardzo.

Obejrzałam to zdjęcie i na jego tle trzecia strofa
wydała mi się przesadzona. Msz bez niej byłoby lepiej,
ale to nie mój wiersz, a poza tym ja nie znam się na
poezji:)
Miłego poniedziałku.

Witaj Halinko, poruszający obraz stworzyłaś. Słowa
płyną naturalnie, ciepło bez wymuszenia. Podzielam
jednak uwagę janusze.k co do podanych rekwizytów, bo
to co dzisiaj mamy dzięki heroiczności tego dziecka
pięknie oddałaś w ostatnich dwóch wersach.
Serdeczności,

dziewczynka z opaską na ręku - sanitariuszka z
powstania?
I smutno mi.
Podoba.

czytam bez :
"komórki laptopa wszystkich lotnisk
pod ręką"
wiersz jest słowami zwróconymi do niej
...

nie zrozumiałaby

Piękny, wzruszający wiersz... Może warto co nieco
zmienić, ale i tak jest pięknie...

proszę wejść w ten link, jest tam kilka zdjęć

miedzy innymi zdjęcię tej dziewczynki
miała na imię Różyczka:)

wiersz jest bardzo świeży
jesli mają Państwo jakieś uwagi proszę bardzo.
Widzę, że mam tu za dużo takich samych koncówek w
czasownikach - "aś". Ale jak napisałam - jest to
wersja robocza. Będę jeszcze poprawiać dziś i jutro, i
byc może za kilka dni również.

Ja też dziękuję, tylko tyle mogę.
Cii_sza/o, wzruszyłaś.
Pozdrawiam.