Iskra nadziei
"Wiem jak ulozyc rysy twarzy by smutku nikt nie zauwazyl..."
mija dzień za dniem
zagubiona w pędzie świata
wpatruję oczy w horyzont
co zaciąga się chmurami...
lecz dostrzegam iskrę nadziei-
-promyk nikły prześwitujący
oświetla Twoją twarz
razem przejdziemy przez nawałnicę!
a za chmurami
już czeka na Nas słońce...
autor
~Anioł~
Dodano: 2009-02-03 14:23:30
Ten wiersz przeczytano 590 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
...jak sie znajdzie odwage by po promien ten siegnac
to moze swiat byc naprawde piekny...lecz jak sie
odwrócimy z obawy o ludzkie np. jezyki to wtedy zycia
słonce moze na zawsze stracimy...
Piekny wiersz, bo bez nadziei nie da sie zyc!
Wczytując się w te proste słowa.. czuć siłę wiary w
lepsze jutro, a jutro może się wiele wydarzyć..