ja cię nie kocham! (miniaturka)

Miłość przemija, ale wspólne dzieci zostają, i to one
przywracają wspomnienia, bo miłość rodziła się wraz z
nimi.

Słońce jest jedno - może więc 'gwiazdy świecą'. Dzieci
śnią się jak gdyby nie istniały - może 'jak mam
tłumaczyć naszym dzieciom'. Cholera zamieniłbym na nie
mniej mocne 'do diabła'. Takie moje subiektywne
pomysły. Niezły wiersz - szczególnie echo w pierwszym
wersie.

Dzieci to świadectwo miłości, która wtedy jednak
była.. Dramatycznie i ostro w tej miniaturce.