Ja sie nie skarżę w pokorze klęczę

Zakrzyczana wśród swych marzeń,
boję się spokojnie śnić..
Boję sie,że sen sie skończy
dlatego każdego dnia dziękuję Bogu,
za to,że pozwala mi się cieszyć marzeniami,
które i tak nie spełnią się...
Ja się nie skarżę..
w pokorze klęczę...
Bo dasz mi w końcu skrzydła za ogrom cierpień..
do nieba polecę,
w końcu dasz mi szczęście?
prawda?
Boże?
Jesteś?
Kocham Cię...
Słyszysz?
wiara ma jest słaba,
tli się jak maleńka iskierka...
ale wybuchnie ogniem,
gdy mnie spotka miłość..
wielka.

smutno mi Boże....

autor

isia

Dodano: 2007-03-30 15:19:22

Ten wiersz przeczytano 496 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie