Jak nie zwariować ?

To mój wiersz pierwszy wiersz od ponad roku. Napisany po zawiedzeniu się na koleżance z ławki. I dedykowany pewnej wyjątkowej osobie.

Po co mi wiele kolegów?
Gdzie trzymać tych wszystkich złodziejów?
Gdy każdy po trochę mnie rani,
I che by moje życie było do bani.


Bo największa prawda jest taka:
że lepiej mieć jednego przyjaciela prawdziwego,
niż grono głupków, którzy udają miłego.

A świat pełen jest ludzi,
w których codziennie sława się budzi.
Tu być najlepszym,
w tym biegu pierwszym.

I tak lecą jak głodni do chleba,
co go właśnie pleśń zalewa.

I jak tu się znaleźć?
jak nie zwariować?
Gdzie iść by szczęście zachować?

Lecz rada jest tylko jedna:

Kochać i innych szanować

bo życie tak krótkie i marne,
sens tylko w miłości odnajdzie,
a złość i nienawiść będzie,
dopóki pogodzenie nie zapanuje wszędzie.


Lecz ma dusza radości doznała,
bo w całym życiu jednego przyjaciela poznała,
co ważniejszy i większy jest ponad tych wielu,
choć myśli że wzrostu nie ma by dosięgnąć ostatniego szczeblu.

Lecz staje się moją drabiną,
która podnosi z każdego miejsca gdzie inni giną.


Bo właśnie takich przyjaciół
potrzebuje człowiek by nie zwariować

Dziękuje

autor

Dejoy

Napisany: 2011-09-02 Dodano: 2011-09-02 23:22:21

Ten wiersz przeczytano 526 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie