jak przeżyć

ależ
ten gorset na ten bilans
tylko chciałem zasznurować no bo skoroszwy ledwo
ledwo,,,

a tu już i spać pora

:))
ale to Twój wiersz

Januszku, też ładnie.
Ale zostawię - gorset jest zbyt kobiecym rekwizytem, a
tekst miał być unisex. Ale dzięki za pochylenie.

Pozdrawiam i dobrej nocy :)

osobiscie czytam jako czterowiersz

we własną biografię najtrudniej uwierzyć -
gdy bilans - w szwach zda się aż pękać,
ściskanie goretem - to wieczna udręka
bo przestrzeń wciąż wolna dla przezyć

Zosiak, z prawdami, to wiadomo jak jest. Powiedzmy to
wynik moich obserwacji :)
Dzięki, dobrej nocy :)

To prawda, Elu :)

Pozdrawiam serdecznie, Gabi :) To ja dziękuję :)

Super refleksja.
Ciągle pędzimy w nieznane.
Co jeszcze będzie nam dane.
Miłego wieczoru grusz-elciu. Dziękuję!!
Pozdrawiam serdecznie:))

Ano, Mariuszu, ano :)

Tak jest, Karmarg - samo życie :)

Elenko, oby nie zaskoczył - ćwiczmy percepcję. Fajnie
byłoby dożyć sędziwych lat, by wnukom opowiadać i aby
wnuki chciały wysłuchać :)

I to jest piękne ;-)
Pozdrawiam

Madziu - życie jest bardzo kreatywne - nieustannie :)

Mms, Małgosiu, czerwienię się, bo widziałaś, że taka
normalna... Nie zasłużyłąm na takie słowa :)

Shizumo - i kartek moc i tego co do zapisania na nich
:)

słusznie ..ciągle jest coś przed nami i to nazywa się
życie:-)
pozdrawiam