Jak tutaj pięknie nocą -wspomnienie
Czy on mnie słyszy śpiąc
Wieczór, obok wnuk, zanurzamy się w górską
ciszę
W śród przełomu gór, szum świerków i jodeł
słyszę
Huśtamy się z wnukiem ,prowadźmy życie
słodkie
Czasem stalowe przęsło zaskrzypi, ramiona
ma wiotkie
Zanurzamy się w widoku, w dole lśni lustro
jeziora
Malec wolno przymyka oczy , spać mu pora
Okrywam go kocykiem, z nim wiąże
wspomnienie
Okrywał jej piękne smukłe nogi, ciche
westchnienie
W moim ogrodzie kwiaty, rożne odcienie
złocieni
Ich główki wabią motele, zapach pośród
zieleni
W palecie barw niosę pod nogi układam
naręcze
Wokoło krzaki pełne farb układają się w
barwne tęcze
Zerwałaś się, razem tworzyliśmy bukiety
bawiąc się w żniwiarzy
Przeplataliśmy bukiety nasturcją, dalii
żółtym kwieciem
Układaliśmy je na koniczynach, natura z
nich wianki splecie
Przymykam oczy, wspomnienia- szliśmy razem
w jedna stronę
Gesty życia, pokora, wspólne cudowne dni
były nam sądzone
Owocem wnuczęta, razem przyszło nam dni
piękne spędzić
Tyle wiosen, w barwach złocienie, natura
nam nie szczędzi
Jestem z wnukiem, w górskiej ciszy od
świata odcięty
Dokładam suchych polan ogień w kominku
weselny
Ogień śpiewa, radością wybucha, malec śpi
jak zaklęty
Ciepła noc czerwcowa, wspomnienia, we mnie
nastrój subtelny
Płomienie w kominku zapomniały czerwieni,
zgasł ogień
Niebo żarzy się gwiazd zlotem obejmując w
nocne ramiona
Pod stopami górski dziedziniec rozświetlony
gwiezdnym niebem
Wnuczek w śnie, czekam na pierwszy słońca
promień
Gdy blask promienia dotknie ziemi, ono je
ku sobie złowi
Zacznie wydłużać się sylwetka mego cienia
Na przekór wszystkiemu wbrew losowi
Oddaje się cały, w dłonie opatrzności i
przeznaczenia
Gwiazdy przeglądają się w Międzybrodzkim
jeziorze
Jak tutaj nocą pięknie, mój Boże
Autor:slonzok
Bolesław Zaja
Poetazeslaska
Komentarze (7)
zachwycające wspomnienia
piękne wspomnienie
takie miejsce jak w raju serdeczności
Pięknie Bolesławie
Pozdrawiam serdecznie:)
Piękny wiersz i cudne wspomnienia. Pięknie i bardzo
romantycznie.
Piękny , melancholijny wiersz.
Wspaniałe wspomnienia.
Pozdrawiam
Wiersz bardzo piękny jak wspomnienia i miłość dziadka
do wnuka. Taki wzór we współczesnym świecie