jak żyć....
jak żyć
gdy
spadający liść przygniata
do ziemi
lekki wiatr targa
duszę
oddech
zaciska krtań
pyłek
wali się na serce
głazem
jak żyć
gdy w dzień zapada noc
miłość staje się ciężarem
a ja
nie widzę jutra
jak żyć
gdy
spadający liść przygniata
do ziemi
lekki wiatr targa
duszę
oddech
zaciska krtań
pyłek
wali się na serce
głazem
jak żyć
gdy w dzień zapada noc
miłość staje się ciężarem
a ja
nie widzę jutra
Komentarze (54)
Bardzo wymowny smutny wiersz
Zycie nie jest sielanką i czasem daje popalić
zaciemnić stłamsić lecz po nocy nastje dzień a po
zimie zawsze wiosna
Życzę pelce wiosennej bryzy i ponownego zachłysniecia
się szczęsciem w wiosennych barwach i aromatach
Życie bywa czasem nie do wytrzymania, ale człowiek to
taki stwór, który wiele przetrzyma...
Nie wolno tracić nadziei, że i dla nas wzejdzie
słońce, czego peelce życzę, a Autorkę pozdrawiam
serdecznie :)
Kiedy wszystko jest szare, to życie ciężarem...
pozdrawiam
Kiedy człowiek ma nadszarpnięte nerwy, to byle
drobiazg potrafi wyprowadzić z równowagi.
A miłość staje się ciężarem, gdy partner nie odciąża
żony w domu.
Podoba mi się ten smutny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie. :)
Smutny przekaz z którym mogłoby się z pewnością
utożsamić wielu z nas.
Z pewnością leży gdzieś przyczyna owego stanu. Może
warto wrócić do jej źródła i zmienić ową przyczynę na
taką, która przyniesie odwrotny skutek.
Pozdrawiam:)
Marek
musimy zyć pozdrowionka
to trudny czas, ale trzeba go przeżyć
Witaj
Oj jak tutaj u Ciebie mrocznie, Twoja peelka bez
wątpienia przechodzi trudny okres, Mogę jedynie
powiedzieć, że jutro jest, trzeba wierzyć, że nawet
największa bezradność, smutek, ustępują,,, nie zamykać
się, nie odgradzać od świata,,, Wiersz z cała
pewnością ma w sobie emocje
Moc serdeczności
trzeba przeżyć