Jastrząb
Niczym jastrząb szybuje
Wznoszę się ponad chmury
Ponad zgiełk miast
Zakłamanych ludzi
Ponad wszystko co złe
Lecę z miłością w sercu
Radością i czystością w duszy
Lecę i obserwuję
Głupotę ludzką ich błędy
Lecz nie ganię ich za to
Patrzę i myślę
Jak mogę pomóc
Nie mogę sami muszą
Lecę i myślę
Że ja kiedyś
Też taka byłam
I bardzo tego żałuję.
Komentarze (2)
Słowo 'głupota' nie pasuje mi do wiersza. Nie ma co
żałować, potrzeba dokonać zmian. Mądre słowa.
Zaje**faj**bisty nwiersz słonko xD wiadomo, że moja
"siostrzyczka" xD :* kocham cię moje zdolne suonko xD
:*