Jednego wciąż nie wiem
Jesteś moim południem i północą
Rozkładam ręce jak żagle galera
Od Twego wiatru me dłonie łopoczą
Odczuwam bryzę - płynę gdy napierasz
Zostawię sobie resztę Ciebie na jutro
Tak mi dzisiaj smakujesz wybornie
Pomachajmy tylko zazdrosnym kutrom
Przy Tobie jachty wyglądają markotnie
Jesteś moim wschodem jak i zachodem
Odpływam to tylko z Tobą i do Ciebie
Moją przyczyną się stałaś i dowodem
Wiem wszystko a jednego wciąż nie wiem
No jak to możliwe że oddalić się ciężko
Nie to bym pragnął nawet mi nie w głowie
Stałaś się mym orłem i zarazem reszką
No jak to się dzieje proszę odpowiedz
Kierunek znam tylko jeden więc nie pytaj
Oczywiście że nie do Ciebie plecami
Nawet jak idę to biegnę z kopyta
A jeśli drepczę to wielkimi susami
Kąsaniem podgryzam nierozpakowując
Delektuję się tylko obracając w dłoniach
Gdy paluszki falują zmysły lawirują
Odnalazłem rozkosz w Twoich piwoniach
Słońce czeka by świecić kolejnym dniem
Patrzę na wargi jak na obiekty badawcze
Po troszeczku kosztuję okruszkami jem
Musisz mi przecież wystarczyć na zawsze
Komentarze (66)
Sari ślicznie dziękuję za komentarz
Niezgodna pozdrowionka ;)
Przyjemny w odbiorze.
Ostatni wers uśmiecha :)
Pozdrawiam :)
Gminny Poeto dziękuję ;)
Witaj Arturze:)
W zasadzie wiersz się podoba choć osobiście nie
przepadam za "me,twe itp" ale to nie znaczy,że to
źle,broń boże.Tak tylko moja uwaga:)
Pozdrawiam:)
pięknie o miłości, znakomite, marynistyczne metafory.
Z przyjemnością przeczytałem. :)
,,Musisz mi przecież wystarczyć na zawsze’’ ... to
zdanie ze sobą zabieram . Podobaśka w zamian zostawiam
. Pozdrawiam
...ho ho ho, ale tu się dzieje,
gdy miłość wiatrem wieje...
pozdrawiam:))
Przepraszam za powtórzenie, ale to chyba wina
zakręcenia. Prawie jak słoik.
Nic na to nie poradzę ale opadła mi szczeka. Każdy
oczywiście na swoje estetyczne priorytety, jednak ja
mówię śmiało i z pełną odpowiedzialnością, że jest to
pierwszy wiersz, który od czasu w jakim przebywam w
tej społeczności, oceniam na duże wow. Dziękuję i tak
trzymaj. Pozdrawiam:)
O kurna, opadła mi szczeka. Każdy ma jakieś
prerogatywy estetyczne. Ja jednak śmiało powiem, że od
czasy gdy przebywam w tej społeczności, jest to wiersz
który oceniam dużym wow. Dzięki i tak trzymaj.
Pozdrawiam :)
kowalanko Dziękuję ;)
Ależ się rozpisał pięknie:)pozdrawiam serdecznie
Ależ się rozpisał pięknie:)pozdrawiam serdecznie
_weno_ paradoks to jedno z imion miłości ;)
pozdrowionka