Jedyny wiersz dla mojej Matki

Przepraszam wszystkich za treść i klimat tego wiersza

Pamiętasz matko dom pod modrzewiami
obcy mi- gdzie razem byliśmy choć sami
Ty w swoich marzeniach ja w żalu goryczy
łez mych nikt nie widział to ich nie policzył
Siedząc tak przy stole nie mówiąc ni słowa
no bo jakaż by to mogła być rozmowa
Ja wciąż pamiętałem nie mówiąc nikomu
jak żeś się podstępem pozbyła mnie z domu
Pamiętam że wtedy lat trzynaście miałem
dzieckiem będąc jeszcze już Ci zawadzalem
Obietnicami swoje sumienie gasiłaś
lecz żadnej z tych obietnic nigdy nie spełniłaś
Wyjechałaś potem do lepszego świata
będąc mi już obca wracając po latach
Ślepy los tak sprawił ze z tego powodu
stałem się kaleką tak wcześnie za młodu
Nic Ci nie mówiłem chowając to skrycie
Twój przyjazd niestety zniszczył moje życie
Teraz leżysz w ziemi-obcej obcym grobie
a ja nawet kwiatów nie przyniosę Tobie
I nawet nie warto mi świeczki zapalać
bo przecież jej blasku nie zobaczysz z dala
PS
Nie rozumiem tego nie wiem co ma znaczyć
Że Ci do tej pory nie mogę wybaczyć

autor

syzyf

Napisany: 2013-06-04 Dodano: 2013-06-05 01:40:11

Ten wiersz przeczytano 2416 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie