Jesień
Idzie jesień przez park
liście maluje tysiącem barw i
włosy jak kasztan rude ma.
Wiatr włosy jej rozwiewa
tańczy z wiatrem po parku
i pieśni śpiewa.
Idzie jesień przez park
smutek jak mgłę rozsiewa.
Szarugę niesie co dnia
w deszczu mokną domy i drzewa.
I wszystko jest mokre
I oczy moje też są mokre,
ale to nie krople deszczu
to łzy, bo są ciepłe i słone.
autor
Władysława
Dodano: 2015-11-05 19:21:31
Ten wiersz przeczytano 1344 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Bardzo ładny wiersz. Pozdrawiam serdecznie.
Te łzy są raczej gorzko słone, wiersz podoba mi się
choć płynie z niego smutek. Ładnie piszesz,
pozdrawiam.
smutno się zrobiło:)