Jesienna miłość

tajemniczą nocą wśród pól i łąk
moja miłość się przechadza
szlafrok z nitek czułości rzuca
na oddychającą zmęczoną ziemię

gwiazdy błyszczą w jej oczach
kiedy słucha koncertu świerszcza-
zamyślonego skrzypka przedzimy
szum wiatru mierzwi jej miedziane włosy
i delikatnie muska zadumaną twarz

nagle wzrok jej mętnieje
a jasność tak dziwnie blednie
wyciąga ręce by bronic się
przed złowieszczą mgła przyszłości

i umiera gubiąc drogi
zamarzając tonem twoich słów
a wiatr rozsypuje po niebie
jej roztrzaskane pocałunki

Właśnie taka była nasza miłość...Czekam na cud...

autor

AmaranthGirl

Napisany: 2008-10-15 Dodano: 2008-10-21 16:52:55

Ten wiersz przeczytano 592 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie