jesienny dołek (potrzeba chwili)
zostawić smutki na chwile
zapomnieć gorycz i żal
wznieść się nad ziemię na tyle
by dotknąć tęczy szal
przytulić głowę do chmury
pomuskać słoneczny promień
na wszystko raz spojrzeć z góry
tego mi brak dziś ogromnie
autor
Viola
Dodano: 2013-11-14 15:31:32
Ten wiersz przeczytano 1398 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
Dzięki za czytanie, uśmiech i komentarze:)
Oby się udało , oderwać na chwilę od rzeczywistości:)
przynosze w dziobie usmiech....rozwesel sie
nie wolno byc smutasem....
na ziemi nie jest zle
jakbyś wiedziała, że doświadczasz szczęścia, tobyś
nigdy nie znajdowała się w dołku
pozdrawiam
Och tak, och tak:-))Pozdrawiam:-)
och, wielu tego brak, świetna, sugestywna miniatura
Violciu moja najkochansza, w sobotę to już Ciebie
wyciagne z tego dołka! Madi, przyjezdzaj do Wawy na
babski wieczór :-) Rozgonimy smutki i dotkniemy
tęczy;-)
Witaj - potrzeba chwili, ale na chandrę to za mało -
ostatnio to i tęcze są niebezpieczne, nawet się palą,
ale wierszyk ładny. Pozdrawiam
Mnie też... Ukłony 'D
wpadam i ja czasem do tego dołka:):) eh..listopadowa
chandra:)
Może i dobry pomysł jak oderwać się od smutku czy żalu
ale jakie efekty.Gdybyś Ewo to sprawdziła i byłoby ok
napisz.Pozdrawiam z uśmiechem.
Potworna tragedia w Wielkopolsce!
http://www.rmf24.pl/foto/zdjecie,iId,1243501,iAId,9390
1#ad-image-0
Łap promyk ode mnie.
Każdy, kto jest w dołku pragnie ciepła.Dobrze oddałaś
stan emocji.Pozdrawiam.
dzięki, wyłączam się, poprawiłam na tęczy szal:)))