Jestem ...

wiersz ten dedykuję wspaniałej kobiecie, mojej koleżance Karoli ...

Jestem odbiciem Twym lustrzanym
W te zimne, mroźne dni.
Oddechem parnym, mgłą,
Samotnie płynącą krą,
Wielkością Twego cienia
W obliczu nieskończonego cierpienia.
Wiatrem tańczącym w Twych włosach,
Promieniem słońca
Odbitym w Twoich oczach.
Symbolem wiary, nadziei, czystości,
Sercem utkanym pajęczyną miłości.
Twym słowem wypowiadanym z wdziękiem,
Miłości mgnieniem.
Kielichem wonnej róży,
Dniem
Co ze snu sie budzi.
Drogą
Co się po niej kroczy.
Szumem drzew
Zimowej nocy.
Strugą deszczu płynącą potokiem.
Chmurą,
Błękitnym obłokiem.
Jestem skrywanym w sercu pragnieniem,
Okrytym miłosnym lśnieniem.
Jam duszą jest i ciałem ...
Tajemnicą serce rozgrzane.
Jam ogniem jest i wodą,
Żywiołem
Niosącym zgubę srogą.
Nie jestem tylko Bogiem.
Więc kim ja jestem?
Aniołem ... ?

autor

blasphemous

Napisany: 1996-12-15 Dodano: 2005-08-28 13:48:18

Ten wiersz przeczytano 493 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie