jestem
W kąciku duszy po nici pajęczej
spływają krople żalu
umysł poplątał myśli w warkocze jasno
barwne
wiążąc je kokardami z pragnień.
Zatrzęsło się moje sumienie
pod naporem tęczy dobrych słów
szklącej się kolorami
między lewym a prawym policzkiem.
Ironia, uśmiech goryczy
zawładnęła moim tokiem myślenia
i tyko krople żalu płynące we mnie dają
znać
że jeszcze w części jestem człowiekiem.
Komentarze (3)
Skoro masz sumienie i czasami rumienisz się ze wstydu
to jesteś człowiekiem.
wiersz piękny, wykasowałabym kropki i z małych liter
:)
Nie przechowuj urazy , nie dokarmiaj żalu... ciekawa
forma przekazu posiadania sumienia