Jestem
Jestem wszechświatem
nocą i przez dzień,
każdy mój atom
zrodził się w gwieździe,
mój duch przepływa
we mnie jak w arce,
jestem zarazem
dzieckiem i starcem,
jestem energią
czystą w neuronach,
moim kosmosem
mózg i ramiona,
a magią słowa,
ścieżką tematów,
otwieram wrota
do innych światów…
Komentarze (49)
Absolutna prawda.
Pozdrawiam serdecznie :)
O! To mi się podoba i tak trzymać.
Pozdrawiam.
Chciałbym tak o sobie napisać. :):)
Interesująca, ciepła, refleksja, pozdrawiam ciepło i
ślę serdeczności.
Małe ziarenko w kosmosie jaki ślad pozostawi
Pięknie! Pozdrawiam serdecznie :)
Ciekawe co nas tam czeka może bliscy?
Pięknie Ci to wyszło.
Prawdziwy wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Prawdziwie. Jesteśmy małym ziarenkiem w wszechświecie.
Pozdrawiam Aniu :)
Jesteśmy cząstką wszechświatu. Też jestem z dobrą i
złą energią. Pozdrawiam serdecznie z podobaniem.
Udanego i miłego dnia :)
piękny wiersz :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo mi się podoba, to jesteśmy naszym wszechświatem
i skumulowaną energią w jego drobince. M
anno
każda kobieta jest wszechświatem
a więc zatem mężczyźni kosmosem dla płci takie jak wy
białogłowy co wciąż im psoty figlarne siedzą gdzieś
tam a my chłopy zawracamy sobie głowy plus DV.! miłego
dnia i świeżej nowej weny .!!!
Witam,
słowa kryją wielką moc i urok...
To od nas zależy kiedy i jak je wykorzystamy.
Uśmiech i pozdrowienia /+/.