JESTEŚ
Rozbłyskiem kosmosu,tkliwym w ciszy.
Ogniem! dusza kąpie we wrzątku serce.
Jak łza w gradzie, śniegu, deszczu.
Oddechem z dudnieniem w skroniach.
Bajką spienioną,z zapachem dreszczu.
Promieniem złotym, na pogodę szarości.
Moim błękitem a ja Twoją iskrą.
Czuję wszędzie w przestrzeni Twoją
obecność.
Wołasz mnie i tajemnicę tę trzymasz ze
mną.
Bo jesteś Miłością.
napisany 30.04.2009 ula2ula
autor
ula2ula
Dodano: 2009-04-30 10:33:54
Ten wiersz przeczytano 810 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
..pięknie Ulka..co za metafory..robi wrażenie:)
Ładnie, tak ciepło...
Niesamowity wiersz... Piękny i poruszający.
Romantyczny, oj tak.
pięknie ... miłość nas uskrzydla :))
Brawo, gratuluję!:) w chwilach zwątpienia będę wracać
do tego wiersza..
Tak,miłość ma swoje tajemnice-pozdrawiam!
Tak, Bóg jest Miłością i to tą pisaną przez wielkie M.
coz tu pisac Ulka - wieszydlo pisane uczuciowaoscia -
kobiety - dojrzalej wewnetrznie - podoba mi sie ten
rytm wiersza - jak bicia serducha - jest cos na rzeczy
- pozdro
Jak zawsze wiersz dopieszczony , dopracowany.
Gratuluję. Pozdrawiam
Miłość jest błękitem, to prawda :)
Gratuluje 600-go wiersza.Oczywiscie tak dobry jak
pozostale
Nic dodac , nic ująć. Trafilas w sedno.
pięknie poprowadzony wiersz. miłość Cię prowadzi, to
widać. pozdrawiam ciepło :)
Jak to się mówi - na pieńku pisany wiersz
tzn.dzisiejszy spod igły!Moje gratulacje tej
wspaniałej ilości wierszy,a okrągłe sześćset sztuk to
już dużo mówi - do następnej okrągłej..powodzenia