Jesteś

Widzę, że z niektórych rad skorzystałaś :)
Cieszę się. Moja praca nie poszła na w całości na
marne.

Pisz sercem, a poprawność zapisu sprawdzaj przy pomocy
głowy:)
Możesz zawsze liczyć na moją życzliwą radę. Miłego:)

Dziękuję za wszystkie rady i oceny...ale uważam że
wiersz pisze się z serca i wtedy nie myśli się o tych
wszystkich detalach o których tu przeczytałam.Postaram
się to zapamiętać..pozdrawiam.

Wiersz podoba mi się, ale duże litery raczej psują
efekt. Pozdrawiam!

jesteś wszystkim - ładnie przekazane
pozdrawiam:-)))

Poeta krzyczy do czytelników treścią, a nie wielkimi
literami.
Bardzo trudno czyta mi się zapis, który
zastosował(a)eś, więc pozwól, że, w pierwszej
kolejności, sprowadzę go do właściwych rozmiarów.

Jesteś

Jesteś, promykiem słońca
w szarości dnia.
Jesteś muzyką, co tony batutą
maluje!
Jesteś
strumykiem co swoją dłonią
dno kamienne pieści.
Jesteś
poezją niedokończonych wierszy.
Jesteś
sekretem smaków
zapachów chwili
Czy jesteś?!

I już lepiej :)

Pierwsza rzecz, która rzuca się w oczy to „cokanie”,
czyli stosowanie zaimka rzeczownego „co” zamiast
przymiotnego „który”. (Też popełniałam ten błąd
dopóty, dopóki ktoś życzliwy nie pokazał mi go
palcem).

„Jesteś muzyką, co tony batutą maluje!” = Jesteś
muzyką, która tony batutą maluje (cokolwiek to znaczy,
bo obraz „muzyki” malującej swoje tony przy pomocy
batuty, jest mi całkowicie obcy.

„Jesteś strumykiem co swoją dłonią dno kamienne
pieści.” = Jesteś strumykiem, który swoją dłonią dno
kamienne pieści.
(z tą „dłonią pieszczącą”, w odniesieniu do strumyka,
bym uważała. Jak dla mnie zbyt daleko posunięta
personifikacja).

„Jesteś
sekretem smaków
zapachów chwili”

Myślę, że poprawniej brzmiałoby:

Jesteś
sekretem smaków,
zapachem chwili.

Na co jeszcze powi(nnaś)nieneś zwrócić uwagę:

1. Metafora dopełniaczowa
( bardzo wdzięczny rodzaj metafory, ale nadużywana
powoduje, że tekst staje się patetyczny lub
infantylny).

Udało Ci się, w tym krótkim tekście, zgromadzić sporo
takich metafor :)
Popatrz:
- promyk słońca,
- szarość dnia,
- poezja wierszy,
- sekret smaków,
- zapach chwili.

2. Zaimki dzierżawne
Formy: „twą”, „swą”, „mą” są formami przestarzałymi i
niechętnie widzianymi w poezji.

3. Interpunkcja
Bardzo ważna dziedzina wiedzy. Pomaga w prawidłowym
zapisaniu tekstu. Jeśli ją stosujesz, to w całym
tekście i zgodnie z zasadami.

4.Inwersje
czyli (w skrócie) - szyk przestawny.

Krótka rada – unikaj :)
„batutą maluje” = maluje batutą.

I wreszcie ostatnia dawka wiedzy (na dziś):

- Jeśli tytuł jest również pierwszym wersem, lub jego
początkowym fragmentem, powinien być zapisany
w następujący sposób:

*** (Jesteś…)

Miłego. Pozdrawiam :)

Lepiej nie pisać wielkimi literami...poza tym ok:)

Nie podoba mi się.