Jeż
Po ogródku chodzi jeż,
pies w ogrodzie biega też.
Szczerzy pies na jeża zęby,
więc się jeżyk zwinął w kłębek.
Pies do jeża: pokaż no się
i już kolec pies ma w nosie.
Szczerzy zęby pies i szczeka,
a jeż skulił się i czeka.
Pies chce łapą jeża złapać,
lecz już kolce wbite w łapach.
Biega pies dokoła jeża,
nie wie jak ma dorwać zwierza,
a ten kolce swe postawił,
w chowanego z psem się bawi.
Pies szaleje w koło, szczeka,
a jeż zwinął się i czeka.
Nie zawsze warto wyszczerzać zęby,
czasami lepiej zwinąć się w kłębek ,
lecz to nie jest takie proste,
nie każdy ma przecież kolce.
autor
stan09
Dodano: 2006-05-28 10:03:17
Ten wiersz przeczytano 1530 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.