Ju(bi)lat

cherlawe głosy prawie nieobecne
sto lat raz jeszcze z przegiętą szyją.
wysoko i wyraźnie z tą frazą co,
zostaje gdzieś głęboko. wpada jakby
w studnię nasiąka biciem serca i
z szybkim oddechem wypływa na wierzch.

brzęczą sztućce pośród łapczywych ą, ę
uśmiech oczu, widok głuchych uszu.
ju pewnie bi nie wie ile lat jeszcze
w ciszę pozorów będzie wtapiać się.
ścisk ust, gdy wyć do księżyca chce. sto lat
mało by z lustrem pogodzić się.

19.05.2009

autor

koplida

Dodano: 2009-05-20 00:01:07

Ten wiersz przeczytano 1044 razy

Oddanych głosów: 44

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie