JULECZKA
chwytając za palec mamę
na wieczność się z nią wiąże
a ona w słonecznych pieszczotach
najświętsze szczęście tuli w ramionach
w spojrzeniu najczystszym
rajski szafir się odbija
też radość w pierwotnej postaci
wszystkim nam się udziela
(rodzicom Natalce
cioci wujkowi dziadkom)
jej uśmiech dodaje blasku dniom
rozjaśnia noce bezksiężycowe
sprawiając że i my się śmiejemy
razem z całym wszechświatem
autor
Kazimierz Surzyn
Dodano: 2023-06-18 15:51:54
Ten wiersz przeczytano 2284 razy
Oddanych głosów: 58
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (78)
Jacek Z, miło, dziękuję i pozdrawiam serdecznie.
Dziękuję również Wszystkim Czytelnikom za czytanie,
pozdrawiam serdecznie.
mojeszkice, miło bardzo, dziękuję i pozdrawiam ciepło.
zyka, dziękuję i pozdrawiam serdecznie.
Gorzka_kawa, tak dokładnie jest, miło, dziękuję i
pozdrawiam ciepło.
harry., dokładnie tak, pozdrawiam ciepło.
Ania, tak właśnie jest, dziękuję i pozdrawiam ciepło.
@Krystek, miło bardzo, dziękuję i pozdrawiam ciepło.
_wena_, dziękuję za miłe sercu odwiedziny i bardzo
celne słowa, pozdrawiam ciepło.
Julia ma szczęście, że ma tylu kochających ją ludzi
wokół:) pozdrawiam serdecznie:)
Małe"dzieci są darem Pana":),
szczere i ufające dorosłym.
Dobrego wieczoru życzę!
Piękny wiersz!
Miłość dziecka i jego niewinny uśmiech jest bezcenny
:)
Pozdrawiam serdecznie :)
Ciekawy i milusieńki wiersz.
Nie ma nic piękniejszego od uśmiechniętej buzi bobasa
❤️
Wspaniała radość. Pozdrawiam serdecznie.