JULECZKA
chwytając za palec mamę
na wieczność się z nią wiąże
a ona w słonecznych pieszczotach
najświętsze szczęście tuli w ramionach
w spojrzeniu najczystszym
rajski szafir się odbija
też radość w pierwotnej postaci
wszystkim nam się udziela
(rodzicom Natalce
cioci wujkowi dziadkom)
jej uśmiech dodaje blasku dniom
rozjaśnia noce bezksiężycowe
sprawiając że i my się śmiejemy
razem z całym wszechświatem
autor
Kazimierz Surzyn
Dodano: 2023-06-18 15:51:54
Ten wiersz przeczytano 2283 razy
Oddanych głosów: 58
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (78)
Marek, tak właśnie jest są wielką miłością,
szczęściem, radością, pozdrawiam ciepło.
Masz rację Kazimierzu. Nasze wnuki potrafią być dla
nas wyjątkową radością.
Pozdrawiam
Marek
Zenek 66, dziękuję za sympatyczne odwiedziny oraz
słowa, pozdrawiam serdecznie.
Kolejny piękny wiersz.
Jak dobrze mieć taką cudowną rodzinę.
Pozdrawiam serdecznie Kazimierzu
tarnawargorzkowski, dziękuję za sympatyczne odwiedziny
oraz słowa, pozdrawiam ciepło.
Widać że Twój dom emanuje ciepłem i miłością
pozazdrościć
Kika88, miło bardzo, dziękuję i pozdrawiam serdecznie.
Piękny wiersz
Pozdrawiam serdecznie:)
DoroteK, tak dokładnie, miło dziękuję i pozdrawiam
ciepło.
Julia i Natalka, dwa promienie słońca w szarym życiu
:-)
Dziękuję także Wszystkim Czytelnikom za czytanie,
pozdrawiam serdecznie.
Krzysiu, dziękuję za odwiedziny i słowa, tak, oby
wszystkie dzieci miały zapewnioną miłość, radość,
szczęście, pozdrawiam serdecznie.
Witaj Kaziu:)
I szkoda tylko,że nie zawsze tak jest:)
Pozdrawiam:)
tsmat, to prawda, pozdrawiam serdecznie.
skorusa, dziękuję za miłe sercu odwiedziny, pozdrawiam
ciepło.